Κατηγορίες άρθρων
Δημοφιλείς αναρτήσεις





Η ορογονοθυλακίτιδα είναι ο όρος που περιγράφει την επώδυνη κατάσταση που δημιουργείται όταν ο ορογόνος θύλακας της άρθρωσης είναι πρησμένος ή ερεθισμένος.
Μιλώντας για ορογόνο θύλακα εννοούμε τον μικρό σάκο που βρίσκεται μεταξύ του οστού και του τένοντα ή του χόνδρου και περιέχει αρθρικό υγρό (synovial fluid).
Ο ορογόνος θύλακας ουσιαστικά προστατεύει τους ιστούς από την τριβή και τη συμπίεση, κατά την κίνηση, λειτουργώντας ουσιαστικά σαν προστατευτικό ’μαξιλάρι’.
Λόγω της φύσης της κατασκευής του, ο ορογόνος θύλακας έχει και αντικραδασμικές ιδιότητες σε έντονες ή απότομες αρθρικές κινήσεις, ωστόσο είναι και σχετικά επιρρεπής σε τραυματισμούς και φλεγμονές, προκαλώντας την θυλακίτιδα ή ορογονοθυλακίτιδα.
Η ορογονοθυλακίτιδα συμβαίνει όταν για οποιονδήποτε λόγο το αρθρικό υγρό εντός του θύλακα αυξάνεται προκαλώντας και την διάταση του θύλακα. Έτσι κάθε κίνηση προκαλεί πλέον αυξημένη πίεση εντός του θύλακα με επακόλουθα επώδυνα συμπτώματα στις αρθρικές κινήσεις του ατόμου.
Φυσικά μια τέτοια κατάσταση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε αρθρική δομή που περιέχει ορογόνο θύλακα, ωστόσο θα την συναντήσουμε συχνότερα στις αρθρώσεις ώμου, αγκώνα, ισχίου, γόνατος και αστραγάλου.
1)Παρατεταμένη πίεση στην περιοχή του θύλακα από μια σκληρή ανατομική δομή (πχ τένοντας ή οστό) ή μια εξωτερική σκληρή επιφάνεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η θυλακίτιδα γόνατος σε άτομα που πρέπει να εργάζονται με κάμψη γόνατος για πολλές ώρες ή που στηρίζονται στα γόνατα χωρίς την προστασία ενός μαλακού υλικού.
2)Επαναλαμβανόμενη κίνηση : ορισμένοι άνθρωποι έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν θυλακίτιδα λόγω κάποιας επαναλαμβανόμενης κίνησης που περιλαμβάνεται στις καθημερινές τους δραστηριότητες, στην εργασία ή στο άθλημα τους. Για παράδειγμα οι ακοντιστές που επαναλαμβάνουν την κίνηση ρίψης στις προπονήσεις εμφανίζουν πολύ συχνά θυλακίτιδα ώμου.
3)Ένας αρθρικός τραυματισμός μετά από πχ μια απότομη κίνηση μπορεί να περιλαμβάνει και τραυματισμό του θύλακα.
4)Μόλυνση : σε πιο σπάνιες περιπτώσεις μπορεί μέσα στο αρθρικό υγρό να έχουμε μόλυνση από κάποιο μικρόβιο. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε τη σηπτική θυλακίτιδα
5)Φυσικά η ορογονοθυλακίτιδα μπορεί να είναι συνοδό δευτερεύον σύπτωμα σε μια σειρά από γνωστές αρθρικές παθολογίες όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή η ουρική αρθρίτιδα.
6)Τέλος ας μην ξεχνάμε τα αυτονόητα. Όπως όλες οι ανατομικές δομές έτσι και ο ορογόνος θύλακας με την πάροδο της ηλικίας φθείρεται και εκφυλίζεται. Επίσης το υγρό εντός του θύλακα βαίνει μειούμενο με την πάροδο του χρόνου. Επομένως και τα επώδυνα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάσει κάποιος σε μεγάλη ηλικία πολλές φορές μπορούν να χαρακτηριστούν και ως ‘φυσιολογικά’.
Ο εκπαιδευμένος και εξειδικευμένος επαγγελματίας της υγείας μπορεί να κάνει την διάγνωση με σχετική ευκολία μέσα από την αναλυτική λήψη ιστορικού, την κλινική εικόνα και τη φυσική εξέταση. Η ευαισθησία στην ψηλάφηση της θυλακικής κάψας, το πρήξιμο και ο σχετιζόμενος πόνος στην κίνηση και την ανάπαυση θα δώσουν την διάγνωση.
Ωστόσο είναι σημαντικό να διαφοροδιαγνώσετε την ορογονοθυλακίτιδα από άλλες παθήσεις με κοινά συμπτώματα και σε αυτό θα σας βοηθήσουν απεικονιστικές εξετάσεις όπως η μαγνητική τομογραφία. Επίσης μια απλή ακτινογραφία θα αποκλείσει οστικές βλάβες της περιοχής όπως πχ ένα κάταγμα κοπώσεως.
Μοροχλιάδης Στέφανος
Φυσικοθεραπευτής PT,MT,RFL, Formthotics specialist